Kajian ini menumpukan kepada kontradiksi aspek didaktik dalam puisi terpilih Usman Awang iaitu puisi Ke Makam Bonda dan Jiwa Hamba dengan menggunakan teori semiotik. Menurut Aart Van Zoest (2003) semiotik merupakan pembelajaran tentang tanda dan segala yang berhubungan dengannya seperti cara berfungsi, hubungan dengan tanda-tanda yang lain, penghantar dan penerimaan oleh mereka yang mempergunakannya. Kajian ini menggunakan kaedah kualitatif berdasarkan pembacaan analisis menerusi teks puisi yang telah terpilih. Terdapat tiga objektif yang akan dikaji pengkaji iaitu kajian ini dijalankan untuk mengenalpasti unsur kontradiksi berdasarkan aspek didaktik yang terdapat pada puisi Ke Makam Bonda dan Jiwa Hamba, menganalisis bentuk pemikiran yang boleh didapati berdasarkan teori semiotik dalam puisi Ke Makam Bonda dan Jiwa Hamba dan membincangkan kesan yang dipeolehi daripada puisi Usman Awang dalam membentuk pola pemikiran masyarakat. Berdasarkan analisis yang telah diperolehi, jelas menunjukkan bahawa teori semiotik sesuai diterapkan dalam mengkaji kontradiksi aspek didaktik melalui puisi terpilih Usman Awang kerana ianya mempunyai penuh makna yang tersurat dan tersirat dalam memberikan pengajaran kepada masyarakat.